ไม่นานมานี้ เราพบข่าวรายวันทั้งทางหน้าหนังสือพิมพ์ ทีวี หรือวิทยุ คนทั้งโลกอาศัยสื่อทั้ง 3 นี้ในการเรียนรู้สิ่งที่เกิดขึ้นในโลกมากเสียจนสำนักสื่อปกครองโลกอย่างแท้จริง ไม่เป็นเช่นนั้นในทุกวันนี้ เมื่ออินเทอร์เน็ตทำให้แน่ใจว่าข่าวนั้นไม่ได้อยู่ในอำนาจของสื่อใดสำนักหนึ่งอีกต่อไป เกือบทุกที่ พวกเขาต้องคิดค้นตัวเองใหม่เพื่อให้สามารถถ่ายโอนข่าวสารไปยังแพลตฟอร์มเว็บที่เว็บกำลังกระจายข่าวได้เร็วกว่าที่เคยเป็นมา
เมื่อข่าวเด่นในปาเลสไตน์เกิดขึ้น ผู้คนในแอฟริกา ข่าวด่วนต่างประเทศใต้หรือขั้วโลกใต้จะรู้เรื่องนี้ในไม่กี่วินาทีหลังจากที่ข่าวดังกล่าวปรากฏบนอินเทอร์เน็ตเป็นรายการข่าว บุคคลทั่วไปซึ่งเป็นผู้ซื้อหนังสือพิมพ์และคนดูทีวีส่วนใหญ่ ทุกวันนี้ได้รับข่าวสารผ่านคอมพิวเตอร์ส่วนบุคคลและสมาร์ทโฟน เทคโนโลยีทำให้สามารถรับข่าวสารได้ทุกรูปแบบบนโทรศัพท์มือถือ ตามสถิติล่าสุด ผู้ที่เป็นเจ้าของโทรศัพท์มือถือจะใช้จ่ายระหว่าง 65% ถึง 75% ของวันใกล้กับอุปกรณ์เหล่านี้ ซึ่งหมายความว่าพวกเขาจะได้รับการแจ้งเตือนสำหรับข่าวทุกประเภทที่พวกเขาสนใจ พวกเขาไม่จำเป็นต้องซื้อหนังสือพิมพ์หรือนิตยสาร รูปภาพและวิดีโอมีอยู่ทั่วไปทางออนไลน์ และความต้องการทีวีในการเสริมข่าวด้วยภาพก็ลดน้อยลงไปอีก
เป็นไปได้โดยสิ้นเชิงที่ข่าวชิ้นหนึ่งจะเดินทางโดยปราศจากการพิมพ์สักคำ ในสถานที่ห่างไกลของโลกซึ่งยากต่อการขนส่งงานพิมพ์ โทรศัพท์มือถือธรรมดาๆ สามารถให้ข้อมูลแก่บุคคลต่างๆ ได้เช่นเดียวกับคนในนิวยอร์กหรือปารีส กลุ่มสื่อจำนวนมากในยุค 80 และ 90 เสียชีวิตเพราะพวกเขาไม่สามารถเปลี่ยนแปลงได้ พวกเขาพึ่งพาเงินโฆษณาที่พวกเขาทำผ่านการพิมพ์อย่างหนัก แต่อินเทอร์เน็ตในปัจจุบันได้เปลี่ยนโฉมหน้าของแหล่งรายได้นี้เช่นกัน โฆษณาเกือบทั้งหมดที่ได้รับการพิจารณาโดยธุรกิจจะได้รับการพิจารณาสำหรับอินเทอร์เน็ต และอาจพิจารณาสำหรับสิ่งพิมพ์ การโฆษณาบนอินเทอร์เน็ตอาจมีราคาถูกเช่นกัน หมายความว่าบริษัทสื่อเหล่านี้ต้องหาช่องทางเพิ่มเติมในการสร้างรายได้ ที่ใหญ่ที่สุดหลายแห่งได้ย้ายสิ่งพิมพ์ของตนทางออนไลน์ ถึงกระนั้น การถกเถียงเรื่องการตายของหนังสือพิมพ์และนิตยสารฉบับพิมพ์ยังคงดำเนินต่อไป แม้ว่าพวกเขาจะไม่เหลือทางเลือกมากนัก เพราะตราบใดที่คนๆ หนึ่งมีโทรศัพท์มือถือราคาถูกที่สามารถเข้าถึงอินเทอร์เน็ตได้ และส่วนใหญ่มี พวกเขามักจะชอบรับข่าวสารที่หลากหลายจากที่นั่น